Een schetsbordverhaal over de geboorte van Samuël
Dit verhaal kunt u vertellen als een zogenaamd ‘Mee-Speel-Verhaal’. De kinderen kunnen tijdens de vertelling meespelen door middel van het nazeggen van bepaalde woorden of zinnen. Deze staan cursief gedrukt.
U zegt het eerst, de kinderen zeggen het na. Ook kunnen ze bepaalde emoties uitbeelden, of geluiden maken. Ook dit staat cursief gedrukt. Doe zelf mee, doe het voor. U kunt er voor kiezen om dit alle kinderen te laten doen, of tijdens het vertellen een kind aan te wijzen die dit doet. Ook kunt u kinderen tijdens het vertellen mee laten spelen door iets uit te beelden. Als ze dan iets moeten doen of zeggen kunt u dit fluisterend aan hen vertellen. Speel zelf ook mee.
Spreek van te voren af dat als u uw hand als stopteken omhoog steekt, de kinderen stil zijn. De kinderen blijven gewoon op hun plek zitten tijdens het vertellen, tenzij er kinderen iets uit moeten beelden waarbij ze moeten lopen. Zelf kunt u het verhaal beeldend vertellen.
Stukje van het verhaal:
"Noa loopt op de stoep. Ze mocht van mama alleen om een paar boodschappen naar de winkel op de hoek van de straat. Noa is trots. Dit kan zij al. Ze houdt de tas stevig vast. Die is best wel zwaar. Noa zet de tas even op de grond en pakt hem met haar andere hand vast. ‘Huh’, zucht ze en tilt de tas weer op. Nog een klein stukje en dan is ze thuis.
‘Hé, Noa!’
Noa kijkt achterom, daar komt Tim aangefietst, haar buurjongen. ‘Jij hebt een zware tas bij je’, roept hij. Noa knikt, maar let even niet op waar ze loopt. Ze struikelt over een tegel die omhoog steekt en valt voorover op de grond. De tas schuift over de stoep, de appels rollen eruit, alle kanten op. En pak met rijstwafels rolt van de stoep in de goot.
‘Help me!’, roept Noa. Tim komt snel aangereden. ‘Gaat het?’, vraagt hij bezorgd, ‘Heb je je pijn gedaan?’