Een leuk kindermoment voor bij het Bijbelverhaal van de Emmausgangers
Herma van Wingerden stuurde dit leuke idee voor een kindermoment bij het Bijbelverhaal van de opstanding van Jezus en met name de Emmausgangers op. Aan de hand van ijslolly's, een ijsklontje en een glas water laat zij zien waarom de Emmausgangers teleurgesteld waren in Jezus en dat je God soms niet herkent, omdat hij zich op een andere manier laat zien dan je had verwacht.
Wat heb je nodig:
- diepvrieslolly's (zo'n pak plastic staafjes met limonade erin die je in de vriezer kunt doen)
- ijsklontje
- glas water
Wat doe je:
Je laat diepvrieslolly's zien (zo'n pak plastic staafjes met limonade erin die je in de vriezer kunt doen) en vraagt: "Wat is dit?"
Dan is er vast een kind dat zegt dat het een ijsje is. Zo niet, dan zeg je: "Is het geen ijsje dan?"
Dan zeg je: "Maar het is helemaal niet bevroren! Is het dan wel een ijs?"
Er staat op het pak: "vrieslolly", maar is het een lolly? (nee) Is het een ijsje? (nee) Of is het toch een ijsje, omdat het dat wel kan worden als je het in de vriezer stopt?
Dan laat je een ijsklontje en een glas water zien.
Kijk, hier heb je een glas water en hier een ijsklontje, twee verschillende dingen. Toch zal een onderzoeker zeggen: "Water is H2O of het nu bevroren is of vloeibaar, of als gas in de lucht. Het blijft H2O. Het is hetzelfde." Maar toch is het ook zo anders dat je het soms niet herkent. Er zit ook H2O in de lucht hier en dat kunnen we niet eens zien en toch is het er.
Zo is het met God ook. Soms herken je Hem niet, omdat hij zich op een andere manier laat zien dan je had verwacht.
Als jij bij mij op bezoek bent en lekker in de zon op de trampoline hebt gesprongen en ik zeg: "Je mag een ijsje" en ik geef dit (diepvrieslolly onbevroren).
Kom je dan blij naar me toe of draai je je om en loop je weg?
Zo was het met met Pasen ook. Veel mensen waren blij. Jezus was opgestaan, maar twee mensen waren teleurgesteld en gingen weg van Jeruzalem naar hun huis in Emmaus. Maar Jezus gaat naar hen toe en blijft bij hen tot ze hem herkennen...Wat wel even duurde...
