Korte uitleg:
"’s Avonds is het donker. De maan schijnt. En er zijn sterren in de lucht. Het is stil in het tentenkamp.
Stil bij de tabernakel. Stil bij de tenten. Iedereen ligt in zijn tent te slapen. Samma ook.
Maar plotseling schrikt Samma wakker. Hij heeft gedroomd. Een enge droom. Hij moet er van huilen.
‘Mama, papa!’ huilt Samma.
Mama is snel bij hem. ‘Wat is er Samma, waarom moet je huilen?’
‘Ik heb zo eng gedroomd’, snikt Samma , ‘en het is zo donker!’
‘Je hoeft niet bang te zijn’, zegt mama. Wij zijn bij je, en de Here God is er ook bij. Weet je nog dat je de wolk kan zien?’
‘Maar…, maar…, nu niet. Het is zo donker!’
Mama neemt Samma bij de hand en samen gaan ze naar buiten.
‘Kijk eens Samma’, zegt mama. ‘Kijk eens naar de tabernakel.’
Samma kijkt en wat ziet hij? De wolk! De wolk van God!
De wolk lijkt nu wel van vuur en licht. Het is niet helemaal donker. De wolk van God geeft licht.
‘Ik kan hem zien!’ zegt Samma. ‘God is er nu ook...’"
Hieronder vind je een mooi nieuw verhaal van schetsbordverhaal van Ellen Zuijdwegt over het Bijbelverhaal van de wolk van God die het volk door de woestijn leidt uit Numeri 9:15-23 dat al eerder in de werkwijze 'Vertel het maar' gepubliceerd is.